Pascal is jarenlang vrijwilliger van onschatbare waarde voor onze vereniging geweest, een vertrouwd gezicht dat op veel fronten veel werk heeft verzet. In de kantine achter de bar, als grensrechter bij verschillende teams, als klusjesman; hij hield alles in de gaten, signaleerde onzorgvuldigheden en zorgde er op zijn manier voor dat het opgelost werd.

        

Pascal hield van duidelijkheid en kon niet tegen onrechtvaardigheid; je zou hem er nooit op betrappen dat hij ten gunste van de thuisploeg een kansrijke bal van de tegenstander ten onrechte als buitenspel vlagde. Sterker nog, als daar grappen over gemaakt werden kon hij heel boos worden.

            

Hij was recht door zee en de enige vrijwilliger die zich strikt aan de gemaakte afspraken hield, hij maakte het hier zichzelf niet altijd makkelijk mee en botste hierdoor ook wel eens met medevrijwilligers. Maar iedereen wist dat er totaal geen kwaad in Pascal zat, hij deed niets voor eigen gewin maar alles met maar 1 doel: het beste voor RKO.

     

Pascal heeft qua gezondheid veel tegenslagen moeten incasseren en het vaak niet makkelijk gehad. Hij klaagde echter nooit, bleef altijd positief en bleef zich zolang mogelijk inzetten voor onze club.
Daarom heeft hij op 21 oktober 2019 een onderscheiding van RKO ontvangen als Lid van verdienste.

            

In 2019 ging het stapje voor stapje slechter met Pascal. Ondanks dat we wisten dat hij niet meer beter zou worden kwam de boodschap alsnog keihard aan. Pascal is op 11 november 2019 overleden.

Definitief geen Pascal meer in de kantine achter de bar, niet meer in de kantine voor de bar, niet meer langs de lijnen met een vlag in zijn hand, niet meer als trouwe supporter, niet meer langs de doelen lopen om de netten omhoog te doen, niet meer een telefoontje waarom de gemeente nog niet is geweest om te maaien, geen Pascal meer die de voorraad in de kantine aanvult, geen venijnige lachjes meer, geen gekke blonde kapsels meer.

Op 16 november 2019 is er in een bomvolle kantine en in het bijzijn van zijn stiefvader en neef een bijeenkomst gehouden waarin we als vereniging afscheid van Pascal namen en iedereen de laatste eer aan hem kon schenken. Hier hebben we veel troost uit kunnen putten.

    

Het verdriet en het gemis is groot, maar we zijn blij Pascal als mens en vrijwilliger te hebben leren kennen en zullen altijd met een grote glimlach aan hem terugdenken.

Pascal was gelukkig bij RKO en RKO was gelukkig met hem. Een dankwoordje van Brechtje Nell en Paul ten Hove is hier te lezen.